วันเสาร์ที่ 1 สิงหาคม พ.ศ. 2552

ความจริงใจ

ช่วง ชีวิต ของคนเรา ต้องผ่านเรื่องราว มากมาย หลาย สิ่งหลายอย่างมีทั้งเรื่องดีเรื่องร้าย หลายเรื่องเรื่อง ทำให้เรา ได้มีบทเรียน บางเรื่อง ไม่อยากให้เกิด ก็ต้องเกิด บางเรื่อง ก็เหมือน อุบัติเหตุชีวิต ...คนเรา อยู่ด้วยกันมานาน หลายสิ่ง หลายอย่าง มันเลยเหมือน เป็นเรื่องเดิมๆ
การที่เราเอาใจใส่ เค้า มันหมดค่า กลายเป็นเรื่องน่าเบื่อ น่ารำคาญไปได้ ใช้ชีวิตร่วมกัน จนกลายเป็นความเคยชิน ไม่ผิดเพี้ยนกับ หนังของพี่ พิ๊ง ที่บอกว่า อยู่ทน หรือ ทนอยู่
ช่วงเวลา ที่ คนสองคนไม่เข้าใจกันนั้นเอง การที่จะเปิดใจ รับใครอีกคนเข้ามาหาใช่เรื่องยาก ข้อเปรียบเทียบ ต่างๆ เมื่อเค้าที่เข้ามา เพิ่มเติมในส่วนที่ขาด ของชีวิตเรา นั่นเอง
ตลอดเวลาที่ได้คบกันนั้น ได้เกิดความรู้สึกดีๆ ผูกพันธ์ และรัก และ ตอนนั้นเองที่ได้รู้ว่า รักอย่างแรงเป็นอย่างใร การที่ คนๆนึงได้ถูกเอาใจใส่ทุกๆเรื่อง อย่างไม่เคยได้ จากใครมาก่อน ในชีวิตนี้
ครับยังไงก็แล้วแต่ การคบ สองคน มันได้มีความสุขไม่ มันไม่ได้ราบรื่น ไม่สวยหรู ถึงแม้ว่าเธอจะแสนดี ขนาดที่ว่า
ขอไม่มีตัวตน เพื่อที่ได้จะคบ ต่อไป ถ้าเกิด ผมเป็นคนเห็น แก่ตัว ก็คงจะ คบไปอย่างงั้น ซึ่งผมทำอย่างงั้นไม่ได้ครับ
น่าเศร้านะ บางสิ่งแสนดี การแสดงออกไป นั้น กลับได้ผลลัพธ์ เป็น ผลตรงข้ามครับ..
ผมเลือกที่จะ ให้เค้ามีวันใหม่ ที่ดีกว่านี้ ไม่มาจมปรัก รักไป ช้ำไปอยู่อย่างนี้
ตอนนี้แหละครับ ที่ผมได้รู้ว่า จากกันด้วยดี มันไม่มีในโลกหรอก
หลายสิ่งหลายอย่างที่ทำ ช่างดูใจร้าย เหลือ ในใจเราจริงแล้ว อยากบอกว่าไม่ได้อยากทำแบบนี้หรอก
แต่ก็เพื่อที่จะ ให้ เค้า ได้เข้มแข็ง และ เดินจากเราไปได้...
กลับมาเหมือนเก่าแล้ว สินะ ชีวิตที่ไม่มีใครเอาใจอย่างแต่ก่อน เหงาเหมือนเดิม
ยึ่งตอนได้รู้ข่าว ว่า เค้าได้มีคนใหม่ไปแล้ว รู้สึกเจ็บ อย่างบอกไม่ถูกจริง.. แต่นี่ก็คือสิ่งที่เราต้องการให้เป็นไม่ใช่หรือ..
เราเหมือนหลุดขอบ อะไรบางอย่าง เรื่อยเปี่อย กับชีวิต เพียงแค่ว่า ไม่อยากจะคิดถึงเธอ อีกแล้ว
สบายใจก็แค่ ช่วงๆหนึ่ง เท่านั้นแหละ แต่ ก็วนกลับไปจุดเดิม ซ้ำๆ คือ ความเหงา และ คิดถึงเธอ.. หวังว่า สักวัน เธอคงจะเข้าใจเหตุผลที่ต้องให้เธอ จากไป ...
ถามเองนะเมื่อไหร่ จะหลุดพ้น สิ่งเลวร้ายในจิตใจ ที่เราเป็น ก่อเอง ไป ซะที



ความจริง รู้สึกผิดเต็มหัวใจ
ต่อคนข้างกายฉัน ที่ยังคงเดินด้วยกัน
ใจเจ้ากรรม ยังคงไหวหวั่น
กลับไปคิดถึงเธอคนเดิม คนนั้น

ก็รู้ว่าไม่ควรคิด ก็รู้ว่าผิดต่อเขา ที่อยู่ตรงนี้

ฉันรู้ ว่าควรจะลืมเรื่องของเธอ
ถ้าคนข้างฉันรู้เรื่องเธอ เขาคงหวั่นใจ
ฉันไม่รู้ ว่าเหตุผลใด
ภาพเธอนั้นยังคงรบกวนจิตใจ

ก็รู้ว่าไม่ควรคิด ก็รู้ว่าผิดต่อเขา แต่เธอคนนั้น

ความจริงในใจไม่เคยมีใคร
แทนที่ความรู้สึกที่ฉันยังมีให้เธออยู่
เธอยังคงมาวนเวียนอยู่ในความฝันยามค่ำคืน
ให้ฉันเองสับสนในใจ..

ไม่มีความคิดเห็น:

แสดงความคิดเห็น